AK PARTİ KADROLARININ ATATÜRK VE CUMHURİYET KARŞITLIĞI NEREDEN GELİYOR?

AK PARTİ KADROLARININ ATATÜRK VE CUMHURİYET KARŞITLIĞI NEREDEN GELİYOR?

Ak Partinin 2002 yılında iktidara gelmesinin üzerinden yirmi bir yıl geçti. Bu yirmi bir yıl yıl içinde Atatürk’e ve kurduğu cumhuriyete yapılan saldırı ve hakaretlerin sayısını takip edemez olduk. Atatürk’ün kurduğu cumhuriyet sayesinde hükümet kuran, cumhurbaşkanı, başbakan, bakan, milletvekili ve üst düzey bürokrat olanların bu düşmanlığı nereden geliyor? Bugün kü makalemizde bu düşmanlığın tarihi köklerini ele alıp, nedenlerini bulmaya çalışacağız.

AK Parti kendisini “İslamcı-dindar” olarak tanımlamaktadır. Osmanlı döneminin saltanat ve halifeliğini savunmaktadır. İkinci Abdülhamit’e ayrı bir sevgi ve hayranlıkları vardır. Bu sevginin nedeni de Abdülhamit’in “dindarlığı” nın yanında onun Nakşibendi tarikatına olan yakınlığı ve taraftarı olması da vardır. Çünkü, Ak partinin genel başkanı dahil, üst düzey kadrolarının büyük kesimi bu tarikata bağlıdır. Bu nedenle, sadece Atatürk’e ve cumhuriyete değil, Osmanlı döneminde parlamentoyu savunanlara, yani jön Türklere de karşıdırlar. Kısaca yeniliklerin hepsine karşıdırlar. Savundukları sistem bin dört yüz yıl önceki Arabistan yarım adasında bulunan hukuk sistemi, yani şeriat düzenidir. Bunu açıktan söyleyemedikleri için, hedeflerine dolambaçlı yollarla ulaşmak istemektedirler. Yirmi birinci yüz yılın bütün teknolojik ve yaşam koşullarından yararlanacaksınız, ama hukuk sisteminiz bin dört yüz yıl önceki olacak. Bu mümkün mü? Burada halkımızın aldatılması vardır. Zira, Şeriat’ı “din” olarak sunmaktadırlar. Oysa, Şeriat’ın Türkçe karşılığı, hukuk, kanun, yasadır. Kanunlar, yasalar toplumların ihtiyaçlarına göre değişir. Değişmeyen dini inançtır. Yani, imandır. Bunu Hanefi mezhebin imamı Ebu Hanife de ısrarla vurgular. Ama buna rağmen, halkımızın saf ve temiz duyguları istismar edilerek din üzerinden çıkar ve menfaat elde edilmektedir. Yıllarca yapılan da budur.

Buraya kadar Ak partinin ideolojisini özetlemiş olduk. O halde cumhurbaşkanı dahil, üst düzey yöneticilerin mensup oldukları Nakşibendi tarikatı geçmişte neler yapmıştı? hangi eylemlerin içinde olmuşlardı? Bunları anlattığımızda Ak parti kadrolarının Atatürk'e ve cumhuriyete karşı olmalarının nedenini daha iyi anlamış olacağız.

NAKŞİBENDİLİK

Nakşibendilik tarikatının kurucusu olan Bahaeddin Nakşibendi, 1318 yılında Buhara’da doğdu. İslamın akılcı yorumunu esas alan Hanefi mezhebine mensup olan Bahaeddin Nakşibendi, 1389 yılında vefat etti. Nakşibendi tarikatını Anadolu’ya ve İstanbul’da yayan ise Halid el- Bağdadi’dir. 1779 yılında Irak’ın Süleymaniye şehrinde doğdu. Şafii mezhebine mensup olan Halid Bağdadi 1827 yılında vefat etti.  Halifeleri, şeyhlerinin isminden dolayı tarikata ” Nakşibendiliğin Halidiye kolu” adını verdi. Halifeleri tarikatı Anadolu’ya, Kafkaslara, Irak’a, Suriye’ye ve Balkanlara yaydı. Bu bölgelere yayılmasını Osmanlı devleti de destekledi. Tarikat, 1826 yılında Yeniçeri ocağının kaldırılmasından sonra, Bektaşi dergahların kapatılmasına destek verdi.  Hacı Bektaş ilçesindeki dergah merkezine ve balkanlarda kapatılmayan Bektaşi tekkelerine şeyh olarak da bu tarikat mensupları atandı. Nakşibendi tarikatı, Sultan Abdülmecid ve ikinci Abdülhamit döneminde devletin en üst kademelerine kadar örgütlenmişlerdi. Örneğin; Ahmet Ziyaüddin Gümüşhanevi, Padişah Abdulhamit’in danışmanlığına kadar yükselmişti. Hatta bazı kaynaklar Abdulhamit’in de tarikata girdiğini dahi yazmaktadırlar. Osmanlı bürokrasisinde ise, Şeyhülislam Mekkizade Mustafa Asım, Keçecizade İzzet Molla, Gürcü Necip Paşa “ Halidi Nakşibendi ” mensuplarının ünlüleri arasında yer alıyordu.

Cumhuriyetin kurulmasıyla 1925 yılında ülkedeki bütün tarikat ve cemaatlerin dergah, zaviye ve tekkeleri kapatıldı. Ancak, Nakşibendiler faaliyetlerine gizli bir şekilde devam ettiler. Cumhuriyete ve devrimlerine karşı olduklarının propagandasını yaptılar. Daha sonra da fiili olarak eylem ve isyanlarda bulundular. Bunlardan tarihe geçenler şunlardı:

--1925 yılındaki Şey Said isyanı. (Bu isyanın sonucunda; yeni kurulan Türkiye cumhuriyeti Musul ve Kerkük üzerindeki haklarından kısmen vazgeçmek zorunda kalmış, bölgede çıkarılacak  petrolün işletme hakkı da İngilizlere geçmişti.)

--1930 yılındaki Menemen olayı. (Derviş Mehmet isimli Nakşibendi tarikat mensubu ve taraftarları İzmir'e bağlı Menemen ilçesinde isyan çıkarmış, ilçe jandarma komutanı asteğmen Kubilay ve iki bekçiyi şehit etmişlerdi.)

Tarikatların yer altındaki örgütlenmeleri kendisi de Nakşibendi tarikatı mensubu olan Turgut Özal’ın cumhurbaşkanlığına kadar devam etti. 1991 yılında Turgut Özal’ın cumhurbaşkanlığı döneminde Türk ceza kanunundaki 163. Maddenin kaldırılması ile tarikatlar, dernek ve vakıflar kurarak yasal statüye geçtiler. Vakıflar aracılığı ile de ayrıca şirketler kurup holdingleştiler. (Gülen tarikatı Nakşibendi tarikatından olmadığı için, onların faaliyetlerine ve 2016 yılındaki darbe teşebbüsüne değinmeyeceğiz.)

Ak parti iktidarı ile birlikte yükselişe geçen Nakşibendi tarikatının kamuoyunda bilinen diğer cemaatleri ise şunlar:

--Menzil Cemaati.

--Hazneviler Cemaati.

--Yahyalılar Cemaati.

-Süleymancılar Cemaati.

--İskender Paşa Cemaati (Turgut Özal, Korkut Özal, Recep Tayyip Erdoğan’ın mensup olduğu kol)

--İsmail ağa Cemaati

Makalemizi bitirmeden önce, şunu belirtmemiz gerekiyor. Bahaeddin Nakşibendi tarafından kurulan ve İslam'ın akılcı yorumu  HANEFİ mezhebine bağlı olan tarikat, Halid el Bağdadi tarafından Şafii mezhebine, ondan sonra da şekilci-SELEFİ -HANBELİ-VAHABİ  mezhebine dönüştü. Bizce, AK parti kadrolarının Cumhuriyet ve Atatürk karşıtı olmalarının nedeni de buradan gelmektedir.

Saygılarımla.

Hamdullah Dedeoğlu

02.06.2023

Kaynaklar:

--Diyanet vakfı İslam Ansiklopedisi, Şeyh Said, Halidi Bağdadi, Bahaeddin Nakşibendi maddeleri.

--Hilmi Demir, 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü, “ Nakşibendilik Selefileşiyor mu? “ Adlı makalesi.

--Dr. Rüya Kılıç, Hacettepe Üniversitesi tarih bölümü, “Osmanlı-Nakşibendi ilişkisine farklı bir bakış “ adlı makalesi.

--Utku Akbudak, Uşak üniversitesi, “ Halidiliğin Anadolu’da yayılması” adlı makalesi.

--Hürriyet Gazetesi, 17.9.2006, “Türkiye’nin Tarikat ve Cemaat haritası.” Adlı araştırma yazısı.