Bembeyaz
tüylerin vardı.
Her
geldiğimde, önce koklardın.
Sonra
da, üzerime atlardın.
Özlem
dolu gözlerle bakardın.
Şımarır,
kuyruk sallardın.
Geciktiğim
için hayıflanırdın.
Yemeğini
verince, çocuk gibi nazlanırdın.
Yaylı
arabayı görünce, öne atlardın.
Gezmeye
gideceğimizi hemen anlardın.
Birlikte
beni götürün diye, yalvarırdın.
Saldırıya
uğramaktan da korkmazdın.
Sonunda
dayanamazdık sana.
Arabayla
yürürdün yan, yana
Sevinçten
koşuyordun, bir o yana, bir bu yana.
Büyüklerin
sıkıştırınca, sığınıyordun atların arasına.
Ayrılma
zamanı geldiğinde, yüzüme bakar anlardın.
Beni
yolcu etmeden duramazdın.
Otobüse
bindiğimde, selam verip havlardın.
Bu
ayrılıktan, ben de hep hüzün duyardım.
Aylar
sonra, ölümünü öğrendim.
İnanmak
istemedim, büyük acı duydum.
Günlerce
içimde hep seni andım.
Beklemediğimiz
bir günde, aramızdan ayrıldın.
Sen,
hala son gördüğüm gibisin.
Hatamız
varsa, affeder misin?
Lütfen,
dostluğunu tekrarlar mısın ?
Evet
dersen kuyruğunu sallar mısın ?
Yazan: Hamdullah DEDEOĞLU
03.02.2017
*
Bütün Toni'lere ithaf edilmiştir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.