ÖBÜR DÜNYA BİRAZ DA SİZİN OLSUN
Padişahın kuluydun.
Kaderin iki dudağın arasındaydı.
Malın, mülkün yoktu.
Hepsi, efendinindi.
Sabah akşam çalışırdın,
Güneşin altında pişerdin.
Bir tas çorbaya razıydın.
Sofrada yarı aç, yarı tok kalkardın.
Savaşlarda ölen sendin.
Babasız kalan çocuklarındı.
Kadının bile sahipsizdi.
Kimse yardım etmezdi.
Mavi gözlü, sarı paşa geldi.
Ağalığı, beyliği kaldırdı.
Mal, mülk sahibi oldun.
Çocukların okuyup, adam oldu.
Seni yine eski düzene götürüyorlar,
Kendilerine han, hamam yapıyorlar,
Durmadan gökdelen dikiyorlar,
Seni de cehennemle korkutuyorlar.
Bu dünyadakileri kendilerine alıyorlar
Sana da sadece ahireti veriyorlar.
Kendi çocuklarını ağa, bey yapıyorlar.
Seni de hep maraba olarak kullanıyorlar.
“Hep size, hep size, olmaz” de.
“Öbür dünya biraz sizin olsun.
Bu dünya da biraz bizim
olsun” de.
Yok derlerse,
“ Ben de sırtımı dönüyorum size” de.
14.01.2017.
Yazan: Aşık DEDEOĞLU
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.