Alevilik’de
Dar’dan İndirme Cem’i, vefat eden (Hakk’a yürüyen) alevi can’ın, geride
kalanlarla hesaplaşması ve razılık alınması için yapılan bir Cem ayinidir.
Aşağıdaki iki nefes, zakir tarafından saz eşliğinde bu Cem ayininde söylenir.
ÇAĞIRDILAR
İMAM GELDİ
İşte geldim,
işte gittim.
Yağ çiçeği
gibi bittim.
Şu dünyada
ne iş ettim.
Ömürcüğüm
geçti gitti.
Çağırdılar
imam geldi.
Her biri bir
işe yeldi.
Azrail
pençesini saldı.
Can kafesten
uçtu gitti.
İşte geldi
yıkayıcılar
Tenime su
koyucular
Kefenim
elinde Hoca'nın
Kefenciğimi
biçti gitti.
Ayırdılar
ilimizden
İp attılar
belimizden
Pek tuttular
kolumuzdan.
Can cesetten
uçtu gitti.
İlettiler
mezarıma
Sığındım
gani kerim'e
Toprak
attılar serime
Gözümün yaşı
taştı gitti.
Kabrime bir
melek geldi.
Bana bir
sualcik sordu.
Hışım edip
bir topuz vurdu.
Tebdilciğim
şaştı gitti.
TESLİM ABDAL
oldu tamam.
İşte geldi
ahir zaman
Yardımcımız
on iki imam.
Ten türabe
karıştı gitti.
Ser: Baş
Türab:
Toprak
Yazan: Ozan
TESLİM ABDAL
Alıntı: Bektaşiliğin
iç yüzü (Tevfik Oytan)
DARDAN
İNDİRME ( İKİNCİ NEFES)
FAKİR HÜSNÜ
ÖLDÜ AĞLASIN
Vardım ki
yurduna ayak göçürmüş.
Yavru
gitmiş, ıssız kalmış otağı.
Camlar şikest
olmuş, meyler dökülmüş.
Sakiler
meclisten kesmiş ayağı.
Laleyi,
sümbülü, gülü har almış.
Süleyman
tahtını sanki mar almış.
Zevk ü şevk
ehlini ah ü zar almış.
Gama tebdil
olmuş ülfetin çağı.
Zihni dehr elinden
her zaman ağlar.
Vardım ki,
bağ ağlar bağban ağlar.
Goncalar
perişan, güller kan ağlar.
Şeyda bülbül
terk eylemiş o bağı.
Yar yanına
giden ey bad-i saba
Şimdi yarim
beni ansın ağlasın.
O da benim
gibi hasret mi eya.
Mahşere dek
bana yansın ağlasın.
Bu gönül
aşkı ile yaktı cismini.
Vahdette
görürse, yarin resmini.
Gece gündüz
vird eylemiş ismini
Hab-i gafletten uyansın ağlasın.
Elemde, kederde kaldım, naçarım.
Vaslına
ermeye yok iktidarım.
Diyarı
gurbette o nazlı yarim
Hüsnü geda öldü
sansın ağlasın
Yazan: Ozan
Hüsnü
Kaynak: Bektaşiliğin iç yüzü
Derleyen: M.
Tevfik Oytan
Sözlük;
-Şikest: kırılmış
-Har: Diken
-Mar: Yılan
-Zar: Perişan
- Ülfet: Dostluk
kurmak-kaynaşmak
-Dehr: Devir,
zamane
-Bad-i saba:
Sabah yeli-Seher yeli
-Şeyda:
Mecnun-aşık
-Vird: Dua
etmek
- Hab: uyku
-Naçar: Çaresiz
-Vasıl: Kavuşmak
–ulaşmak
-Geda: Yoksul-fakir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.